ต่อมไพเนียเป็นต่อมไร้ท่อที่มีอยู่ในสมองที่มีกระดูกสันหลังหรือที่เรียกว่าตาที่สาม ผลิตฮอร์โมนที่เรียกว่าเมลาโทนินซึ่งควบคุมการตื่นนอนและการทำงานตามฤดูกาลของสัตว์มีกระดูกสันหลัง เมลาโทนินเป็นอนุพันธ์ เมลาโทนิน มันเป็นสิ่งที่คล้ายกับรูปกรวยเล็ก ๆ รูปกรวยสีแดง มันตั้งอยู่หลัง ดีกว่าเพียงด้านหลังและใต้ ระหว่างร่างกาย ต่อมไพเนียลเป็นส่วนหนึ่งของ เป็นส่วนประกอบที่ทำให้ง่วงนอนของสมองซึ่งสามารถมองเห็นได้ง่ายในแบบ ในมนุษย์มันถูกสร้างขึ้นจาก ล้อมรอบด้วยพื้นที่เนื้อเยื่อเกี่ยวพัน พื้นผิวของต่อมถูกปกคลุมด้วยแคปซูล เป็นกลุ่มที่มีจำนวนมากที่สุดของต่อมนี้ แต่เซลล์ชนิดอื่น ๆ ก็มีอยู่ในเซลล์ที่แตกต่างกัน
ห้าชนิดของเซลล์ที่แตกต่างในโครงสร้างเซลล์ของพวกเขา
จะพบได้ในต่อม เป็นเซลล์ที่อุดมสมบูรณ์ที่สุดของตาที่สาม เซลล์เหล่านี้ประกอบด้วยส่วนประกอบของเซลล์ที่มีกระบวนการเกิดใหม่ 4-5 และสามารถย้อมสีได้ด้วยวิธีการเคลือบสีเงินพิเศษ พวกเขาหลั่ง มีความเป็นเบสและแสดงกระบวนการ ที่มีความยาวและแตกแขนงซึ่งขยายไปสู่เนื้อเยื่อเกี่ยวพันที่เกี่ยวพันกัน ถัดจาก คือเซลล์คั่นระหว่างที่อยู่ในระหว่างนั้น พวกเขามีนิวเคลียสยาวและ เมลาโทนิน ใช้คราบสีเข้มกว่าเมื่อเทียบกับ ต่อมจะผ่านไปหลายเส้นเลือดฝอยที่มี เหล่านี้เป็นเซลล์แอนติเจนที่นำเสนอ ในเซลล์ประสาทที่มีกระดูกสันหลังสูงมีอยู่ในต่อม แต่จะไม่มีอยู่ในหนู ในบางชนิดเซลล์ประสาทคล้ายยังมีอยู่และเชื่อกันว่าพวกเขามีบทบาทในการกำกับดูแล
ปมประสาทที่เหนือกว่าปากมดลูกจะส่งเส้นประสาทความเห็นอกเห็นใจไปยังต่อม แต่เนื้องอก และ ยังจัดหาเส้นประสาทปรสิตกับมัน เซลล์ประสาทของท่อปัสสาวะที่เป็นไส้เดือนในที่สุดก็ทำให้เกิดเส้นประสาทด้วย รูขุมขนของมนุษย์มีปริมาณของวัสดุที่เป็นทรายที่รู้จักกันในชื่อ เมลาโทนิน ซึ่งประกอบด้วยแคลเซียมฟอสเฟตแคลเซียมคาร์บอเนตแมกนีเซียมฟอสเฟตและฟอสเฟต การศึกษาในปี 2545 พบว่าแคลเซียมคาร์บอเนตมีอยู่ในรูปของ ปริมาณแค
ลเซียมฟอสฟอรัสและฟลูออไรด์ที่มีอยู่ในต่อม มีบทบาทในการทำให้อายุมากขึ้น
เมลาโทนินของสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมหลายชนิดที่ไม่ใช่สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม
มีลักษณะคล้ายเซลล์รับแสงของดวงตา นักชีววิทยาวิวัฒนาการบางคนเชื่อว่าเซลล์ต้นสนชนิดหนึ่งที่มีกระดูกสันหลังร่วมกันมีความสัมพันธ์กับบรรพบุรุษกับเซลล์จอตา ในสัตว์ที่มีกระดูกสันหลังการสัมผัสกับแสงจะทำให้เกิดกิจกรรมของเอนไซม์ในต่อมที่ควบคุมจังหวะการทำงานของอวัยวะภายใน เมลาโทนิน กระดูกสันหลังที่มีกระดูกสันหลังต้นได้แสดงให้เห็นว่ามีต้นสน ซึ่งถือเป็นโครงสร้างแสงในซากดึกดำบรรพ์ที่อาศัยอยู่ ได้แก่
ตาที่สามเป็นแนวทางของวิวัฒนาการในการรับแสง โครงสร้างที่เกี่ยวข้องกับตาที่สามใน เมลาโทนิน มีความคล้ายคลึงกับกระจกตาเลนส์และเรตินา อย่างไรก็ตามในสัตว์เช่นมนุษย์ที่สูญเสียดวงตาที่สามหรือตาขม่อมถุงไซด์จะถูกเก็บไว้ซึ่งเป็นที่รู้จักกันเป็นต่อม ต่อมนี้ไม่ได้ถูกแยกออกจากกั้นเลือดของสมองและมีหลอดเลือดที่อุดมไปด้วยไต
